Gamato.me

Μετά το κλείσιμο του gamato info και λίγο μετά το άνοιγμα του gamato.it έρχεται στη ζωή μας το
gamato.me  το νέο torrent portal της Ελλάδας.

Κινητός πάτος αεριζόμενος

Η επιλογή για την κατασκευή του συγκεκριμένου πάτου έχει να κάνει πιο πολύ με την ευκολία του στις μετακινήσεις.

Σανίδα πτήσης που αναδιπλώνοντας ασφαλίζει την είσοδο-έξοδο της κυψέλης με μια απλή κίνηση.

                                       Το ύψος της εισόδου αποφασίσαμε με τον κολλητό Γιώργο meli-tzoumerka να γίνει 6 χιλ. δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλεια της φωλιάς. Συνήθως οι κατασκευαστές αυτό το ύψος το κάνουν από 10 χιλ. έως και 20 χιλ. για πιο εύκολη πρόσβαση της μέλισσας, με αποτέλεσμα η κυψέλη να είναι πιο ευάλωτη σε διάφορους εχθρούς σερσένια, βομβίνους κτλ.

Ο προβληματισμός που είχαμε με το Γιώργο ήταν στον τρόπο κοψίματος του πάτου για την σήτα. Να γίνουν 6-9 τρύπες με ποτηροτρύπανο ή να κοπεί όλος; Τελικά πιο πολύ για θέμα βάρους κόπηκε όλος. Τα πόδια από κάτω δεν έχουν μπει άκρη άκρη αλλά 3 πόντους πιο μέσα για καλύτερη στήριξη όταν κατά την μεταφορά τοποθετείτε η μία κυψέλη πάνω στην άλλη.  Τοποθετήθηκαν σήτες και για τον χειμώνα υπάρχει πρόβλεψη τοποθετώντας από κάτω συρταροτά κόντρα πλακέ 4 χιλ.

           

Ανάμεσα στις εισόδους μπροστά υπάρχει χώρος και για τους συνδετήρες κάνοντας εύκολη την ένωση αλλά και τις εναλλαγές με τα πατώματα.

  Όλα έτοιμα λοιπόν και το μόνο που έμεινε είναι το βάψιμο...

Ένα καλό βράσιμο με παραφίνη, λίγο χρώμα για την παραπλάνηση κι ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά.

Το θέμα του εύκολου και γρήγορου κλεισίματος της πόρτας αλλά και  της ασφάλειας κατά τη μεταφορά είναι νομίζω βασικό για όλους μας.

Χωρίς υπερβολή ο χρόνος που χρειάστηκα για το κλείσιμο 20 κυψελών ήταν κάτω από ένα λεπτό, βράδυ εννοείται. 

Βάψιμο με παραφίνη

Δεν είναι κάτι καινούργιο αφού αρκετοί πουασχολούνται με το άθλημα μη μένοντας στις παλιές μεθόδους προσπαθώντας να κάνουν τόσο τη δική τους αλλά προπάντων τη ζωή των μελισσών τους καλύτερη, έχουν ήδη φτιάξει κάποιες παρόμοιες κατασκευές.

Έτσι παίρνοντας και κάποιες ιδέες από αυτούς, προσπάθησα να κατασκευάσω μια παραφινιέρα που να είναι όσο γίνεται πιο λειτουργική αλλά και οικονομική, ώστε να γίνει ένα σωστότερο βάψιμο, μιας και αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με τη μελισσοκομία, αφού όλοι γνωρίζουμε τα προβλήματα που υπάρχουν στο βάψιμο με μπογιά.

Τα υλικά: Λαμαρίνα 2 χιλ. για τα πλαϊνά, το μικρό κουτί μέσα και τη θέση στεγνώματος και 3 χιλ. για τον πάτο.

Ένα θερμόμετρο που να είναι για πάνω από 200 βαθμούς Κελσίου σαν αυτά που βάζουν στους φούρνους με ξύλα, ένας καυστήρας υγραερίου και 5 μέτρα γωνία 2x2.

Πιο πάνω λέω οικονομική γιατί μόνο με 25 κιλά παραφίνη (η οποία φτάνει στη μέση της παραφινιέρας ) σε  45-50 λεπτά περίπου  η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 170 βαθμούς Κελσίου που χρειάζεται για να γίνει το σωστό πότισμα στο ξύλο.  Με την τοποθέτηση του μικρού κουτιού η παραφίνη πιάνει κορυφή και ξεκινά το βάψιμο.

Με 5 κιλά παραφίνης από τα 25 που έβαλα βάφτηκαν 26 διώροφες κυψέλες σε χρονικό διάστημα 10 ωρών περίπου. Όσο αφορά το υγραέριο η φιάλη έχει αρκετό ακόμη αν και πριν το βάψιμο χρησιμοποιήθηκε και για το πυροσφράγισμα. Στο επόμενο βάψιμο θα έχει τοποθετηθεί και μόνωση στις πλαϊνές πλευρές για να μειωθεί η απώλεια θερμότητας στο ελάχιστο. Ελπίζω να γίνει και λήψη κάποιου βίντεο.

Σφραγισμένος γόνος

Βόλτα στο μελισσοκομείο για μια γρήγορη επιθεώρηση και το μάτι πέφτει πάνω στα καινούργια πλαίσια που μπήκαν στην κυψέλη. Πλαίσια με σφραγισμένο γόνο που πάνω πρέπει να έχουν

το καθένα πάνω από 6000 εργάτριες λίγο πριν την έξοδό τους.

Νομίζω ότι οι βασίλισσες Buckfast έκαναν καλή δουλειά...

Είδη μελιού - Types of Honey

Μέλι Ακακίας
Το άρωμα θυμίζει με διακριτικό τρόπο το άρωμα του άνθους. Γεύση πολύ απαλή. Πολύ ανοιχτό χρώμα, κίτρινο αχνό με πρασινωπούς ιριδισμούς. Αρχή κρυσταλλοποίησης τουλάχιστον 12 μήνες μετά τη συλλογή.
Θεωρούμενο ως ρυθμιστής των εντέρων, το μέλι συνιστάται για παιδιά.

Μέλι Πορτοκαλιάς
Έχει υπέροχο άρωμα και εξαιρετική γεύση. Κρυσταλλώνει πολύ σύντομα, σ'ένα με δύο μήνες. Είναι έντονα ανοικτόχρωμο, μετατρέπεται σε ασπρουδερό μετά την κρυστάλλωσή του.


Μέλι Θυμαριού
Έντονα αρωματικό μέλι, εξαιρετικά ευχάριστο στη γεύση. Το χρώμα του κίτρινο πορτοκαλί έχοντας συχνά κοκκινωπές αποχρώσεις κατά τον τρύγο, γίνεται πιο ανοιχτόχρωμο κατά την κρυσταλλοποίηση. Κατατάσσεται στις καλύτερες ποιότητες μελιού που υπάρχουν. Κρυσταλλώνει σε διάστημα 6 με 18 μήνες από την παραγωγή του.
Παραδοσιακά, το θυμαρίσιο μέλι χρησιμοποιείται ως γλυκαντικό σε βραδινά ροφήματα: καταπραυντικό, ευνοεί τον ύπνο. Αναγνωρισμένο αντισηπτικό συνιστάται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση λοιμωδών, αναπνευστικών ή πεπτικών παθήσεων. Είναι πολύ πλούσιο σε χαλκό και βόριο.


Μέλι Κουμαριάς
Οι αναθυμιάσεις είναι έντονες αλλά πολύ ευχάριστες. Αντίθετα, η γεύση ξαφνιάζει εξαιτίας μιας ασυνήθιστης πικρίλας. Μόλις περάσει αυτή η πρώτη επαφή, η πικάντικη γεύση με τα ανατολίτικα αρώματα γοητεύει όσους αγαπούν τα ρωμαλέα μέλια και που γίνονται όλο και περισσότεροι. Σκούρο σχεδόν μαύρο χρώμα κατά τον τρύγο, σε στερεά κατάσταση καφέ ανοιχτό προς το καφέ σκούρο.
Το μέλι κουμαριάς είναι περιζήτητο για την πικρίλα του από εκείνους που φτιάχνουν ξύδι από μέλι στο οποίο δίνει μια ασύγκριτη γεύση.


Μέλι Πεύκου
Η παραγωγή πευκόμελου αποτελεί το 60% περίπου της συνολικής ελληνικής παραγωγής μελιού. Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό γι' αυτό και δεν αρέσει στη γεύση. Αρχή κρυσταλλοποίησης τουλάχιστον πέντε χρόνια μετά τη συλλογή του.
Είναι πλουσιότερο από το ανθόμελο σε ιχνοστοιχεία, σε πρωτεΐνες και αμινοξέα. Επίσης έχει τις λιγότερες θερμίδες.


Μέλι Έλατου
Μια από τις καλύτερες κατηγορίες μελιού που παράγεται στη χώρα μας. Έχει γεύση που αρέσει και στον πιο απαιτητικό καταναλωτή. Το χρώμα του είναι πολύ σκούρο, με παραλλαγές ανάλογα με τις περιοχές. Παραμένει ρευστό σχεδόν για πάντα.
Αντιαναιμικό, αντισηπτικό και διουρητικό, το μέλι αυτό είναι εξαιρετικά πλούσιο σε ιχνοστοιχεία όπως το φώσφορο, το κάλιο, το ασβέστιο, το θείο, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, το βόριο, ο σίδηρος, ο χαλκός ...

Βραχυχίτωνας - Brachychiton Discolor

Είναι μέλος του γένους Brachychiton των ειδών δέντρων που είναι ιθαγενή στην Αυστραλία. Λέγεται επίσης δέντρο Lacebark από μερικούς. ,

Είναι ανθισμένο από 20/5ως 21/6 και συνεχίζει ακόμα.

Αντέχει οριακά μέχρι (-6ο C) μείον έξι βαθμούς κελσίου, είναι φυλλοβόλο στη θερμή περίοδο του έτους, αντέχει πολύ στην ξηρασία, φυτρώνει εύκολα από σπόρο, έχει γρήγορη ανάπτυξη και φθάνει τα 12-25 μέτρα ύψος.

Είχε επάνω πολλές μέλισσες και αγριομέλισσες. Μοιάζει ιδανικό μελισσοκομικό φυτό για μέρη χωρίς παγετούς και με πρόβλημα ξηρασίας τα καλοκαίρια, όπως τα νησιά μας.
 

(πηγή:http://meli-tzoumerka.blogspot.com/2010/06/brachychiton-discolor.html)

Carnica

Είναι μαύρη μέλισσα με κοντές τρίχες, οι οποίες στους κηφήνες είναι γκρίζες, θεωρείται η πιο ήπια φυλή, σφραγίζει με λευκό κερί, ασήμαντη τάση προς λεηλασία, χρησιμοποιεί λίγη πρόπολη, περιορίζει τον γόνο σε περιόδους ξηρασίας,

 παρουσιάζει ανθεκτικότητα στις ασθένειες του γόνου, έχει από τις μεγαλύτερες σε μήκος προβοσκίδα, η ανάπτυξη την άνοιξη είναι πολύ γρήγορη. Τάση για σμηνουργία, δυσκολία εύρεσης της μάνας.

Buckfast X Cecropia

Το υβρίδιο του μοναχού Άνταμ. Από τις πιο ήπιες φυλές μελισσών, ασήμαντη τάση προς λεηλασία, σμηνουργεί πολύ δύσκολα, ήρεμη πάνω στα πλαίσια, σφραγίζει με άσπρο κερί, αποθηκεύει μέλι στον εμβρυοθάλαμο για καλό ξεχειμώνιασμα, περιορίζει τον γόνο σε περιόδους ξηρασίας, αντοχή στο κρύο, αρκετά ανθεκτική στις ασθένειες.

Έχει αργή ανοιξιάτικη ανάπτυξη, βάζει πρόπολη παντού στην κυψέλη και μεταξύ των πλαισίων, δύσκολη εύρεση πραγματικών καθαρών σειρών.

Τροφοδότης οροφής

Ψάχνοντας στην αγορά για μελισσοκομικό εξοπλισμό οι επιλογές πλέον είναι πολλές. Συγκεκριμένα τροφοδότες υπάρχουν πολλοί, εισόδου, οροφής ξύλινοι-πλαστικοί, τροφοδότες πλαισίου, από 1 μέχρι 10 κιλά μπορεί και παραπάνω. Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να αγοράσει ή να φτιάξει και μόνος του ανάλογα όπως αυτός κρίνει ότι του είναι κατάλληλο.

Εγώ αποφάσισα να πάρω τροφοδότη οροφής πλαστικό και διάφανο, κατάλληλο τόσο για τάισμα με σιρόπι όσο και με ζαχαροζύμαρο. Όταν σηκωθεί το καπάκι μπορείς να πάρεις μια ιδέα για το τι γίνεται μέσα στην αποικία, χωρίς να ενοχλήσεις καθόλου. Μικρό βάρος, εύκολο καθάρισμα, τι άλλο να προσφέρει ένας τροφοδότης; Η φωτογραφία νομίζω είναι διαφωτιστική. Το μόνο που με προβληματίζει λίγο είναι αν και κατά πόσο θαμπώσει με το πέρασμα του χρόνου.