Μελισσοκομικό βιβλιάριο

Θέλω να αναφερθώ λίγο στην έκδοση του εν λόγου βιβλιαρίου, που κατά την γνώμη μου πάντα, είναι λάθος. Πηγαίνοντας πριν λίγους μήνες για να καταθέσω τα δικαιολογητικά, μου ζητήθηκαν και αποδεικτικά στοιχεία απόκτησης μελισσοσμηνών.
 Μα είναι δυνατόν; Γιατί πρέπει πρώτα να αγοράσεις τις μέλισσες και μετά να πάρεις τον κωδικό; Πως κάποιος καινούργιος στη μελισσοκομία θα ετοιμάσει τις κυψέλες του όχι μόνο για να υποδεχτούν τα μελισσοσμήνη, αλλά και να τις προφυλάξει λίγο από κλοπή; (αν και δεν καταλαβαίνουν τίποτα οι π..) Πρώτα θα γίνει το βάψιμο και μετά το πυροσφράγισμα;  Πως θα πυροσφραγιστούν καπάκια, πάτοι, σώματα, πλαίσια, με τις μέλισσες μέσα; Δεν λέω ότι δεν γίνετε, υπάρχουν τρόποι ώστε να γίνει η δουλειά και πλάγιοι μάλιστα, αλλά γιατί αυτή η ταλαιπωρία.
 Το βιβλιάριο ούτως ή άλλος βγαίνει μετά τον επιτόπου έλεγχο από την Δ/νση αγροτικής ανάπτυξης.      Γιατί λοιπόν να μην κατατεθούν τα υπόλοιπα δικαιολογητικά στην αρχή ώστε να πάρεις τον κωδικό και το χαρτί αυτό να κατατεθεί στο τέλος όταν γίνετε και ο έλεγχος;
 Φυσικά αν δεν φωνάξουμε εμείς δεν νομίζω να αλλάξει τίποτα, αλλά δεν καταλαβαίνω τόσα χρόνια δεν πείραξε κανέναν αυτή η ιστορία, μήπως μετά την έκδοση του βιβλιαρίου το θέμα ο καθένας το ξεχνάει, αφού δεν θα το ξαναβρεί μπροστά του, ή μήπως τελικά εγώ είμαι λάθος και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα....

Tilia x europaea, Φλαμουριά, Common Lime

Φτάνοντας παρασκευή απόγευμα στο χωριό για σαβ/κύριακο, το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή με το άρωμά του αλλά και τον ήχο του ήταν ένα.

 

Το Τίλιο, (ή Φλαμουριά, ή Φιλύρα, ή Λίπα, ή Common Lime στα Αγγλικά), που είχα φυτέψει πριν μερικά χρόνια σαν διακοσμητικό φυτό στην αυλή του σπιτιού μου και που τώρα έχει φτάσει στα 7-8 μ. περίπου ύψος.

Το φυτό όντας σε πλήρη ανθοφορία μοσχοβολούσε, ενώ ο ήχος από τα χιλιάδες έντομα που προσπαθούσαν να ρουφήξουν τους χυμούς από τα άνθη, με έκανε να νιώθω ότι βρίσκομαι στο μελισσοκομείο σε ώρα  αιχμής. Σκαθάρια, μέλισσες, πεταλούδες, μύγες, βομβίνοι.... και κάποιο άγνωστο σε μένα είδος, λίγο μεγαλύτερο από τη μέλισσα αλλά με πολύ φαρδιά και πλακέ κοιλιά, μάλλον κάποια έκδοση σφήκας, ή μήπως μύγας; Αν το γνωρίζει κάνεις ας βοηθήσει.

Όλα αυτά βέβαια ήταν από τα 3 μ. περίπου και πάνω γιατί μέχρι εκεί έφτανε η μάνα μου και αρκετοί ακόμα από τη γειτονιά που το είχαν επισκεφτεί νωρίτερα μαζεύοντας τα άνθη, για τις γνωστές σε όλους μας καταπραϋντικές και χαλαρωτικές τους ικανότητες.

Μεταφορά στα Τζουμέρκα

Μετά από ενάμιση μήνα διαμονής στην Πρέβεζα ήρθε ο καιρός τα κορίτσια να γίνουν γυναίκες. Κατόπιν φυσικά των συζητήσεων με την εκπρόσωπο (φωτο κάτω) αποφασίστηκε να αφήσουν την ''παραλία και τα παιχνίδια'' και να πάνε για δουλειά στο βουνό.

Η τοποθεσία βρέθηκε και αφού καθαρίστηκε ο χώρος έγινε και η μεταφορά. Η θερμοκρασία των 25 βαθμών μαζί και η θέα του Ιονίου παρελθόν. Με θέα πλέον τα Τζουμέρκα και όχι μόνο, θα περάσουν αν όλα πάνε καλά οι επόμενοι μήνες.

Ο καιρός όχι και ιδανικός, βροχερός με τη θερμοκρασία κοντά στους 20 και το βράδυ να πέφτει στους 14 βαθμούς, γρήγορα πάντως αναμένετε βελτίωση. Η ανθοφορία σχετικά καλή, περιμένοντας φυσικά και τις καστανιές που υπάρχουν στην περιοχή να ανθίσουν, ώστε να δυναμώσουν κάποιες κυψέλες που έχουν μείνει λίγο πίσω και ας ελπίσουμε να δώσει και ο έλατος κάτι.....